YUSUF KANAR ŞİİRİ ÇOCUKLUĞUM VE SOKAĞIN BAŞINDA YALNIZ EV

çocukluğumda büyüttüğüm şarkılar var aklımda..

Hepsi bir bir eskimiş radyoda.

Sallanıyor salıncak evin ortasına kurduğumuz tavanda
Her şey aynı ama iste farkındayım sen yoksun artık orada

Boş kaldı sokağın köşesindeki ev
Kapılar duvar oldu merdivenler çocukluğumdan aşağı firarda

Sen gelemezsin bilirim elbet haksızlık ta etmem neden gelmezsin gelemezsin diye
Beklediğimiz gün elbet bir gün gelecek ve ben bana geldiğin yollarda karşılanacağım
Kırk yıllık bir kahve edasında özlediğim yüreğinde soluklanıp
"olum mu olacaktı bizi buluşturan" diyeceğim
Pamuk ellerini yüzüme sürüp kirpiklerinde dinlendireceğim deli yüreğimi.

"Köylülerden selam getirdim herkes bir bir seni sual etti " diyeceğim

gülümseyeceksin ve beni çocukluğumda kalışım dan seveceksin..